Αγρύπνια
Η ανέμελη, γεμάτη ζωντάνια βραδινή ζωή, για την οποία φημιζόταν στο παρελθόν η Αθήνα έχει σταδιακά χάσει τη λάμψη της. Οι οικονομικές πιέσεις των τελευταίων ετών φαίνεται να μην έχουν επηρεάσει κάποια μπαρ και νυχτερινά κέντρα διασκέδασης της πρωτεύουσας. Ωστόσο, η όψη της πόλης γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινή, με εμφανή τα σημάδια της εξαθλίωσης. Στις σκιές των στενών και στις γωνιές των δρόμων του ιστορικού κέντρου βρίσκουν καταφύγιο ναρκομανείς και, συχνά, μετανάστες, προσπαθώντας να ανακουφίσουν τον πόνο τους.
Το μπάσο τραντάζει το κέντρο της τσιμεντένιας πόλης, ενώ γαρύφαλλα των εξήντα ευρώ περιλούζουν, υπό το φως των προβολέων, τους τραγουδιστές στις νυχτερινές πίστες.
Η νύχτα είναι μακριά και το ίδιο μακριά εκτείνεται και ο ιστός αυτής της πόλης. Οι μοτοσυκλετιστές της νεοσύστατης ομάδας, της Αστυνομίας, ΔΙ.ΑΣ, περιπολούν την πόλη, βάζοντας συχνά σε κίνδυνο τις ζωές τους καθώς διασχίζουν τους δαιδαλώδεις δρόμους της. Στο τέρμα του αστικού ιστού, μια αμφιλεγόμενη νέα χωματερή έχει προκαλέσει μια σειρά από συγκρούσεις, συχνά αιματηρές, ανάμεσα στους κατοίκους της Κερατέας και τα ΜΑΤ.
Τα φώτα της πόλης τρεμοπαίζουν, δονούνται εναρμονισμένα με την ενέργεια των ανθρώπων, καθώς κάποιοι χορεύουν, κάποιοι κοιμούνται, κάποιοι περιπολούν (ή φρουρούν), κάποιοι διαμαρτύρονται και κάποιοι περιφέρονται άσκοπα στους δρόμους της, προσπαθώντας να γιατρέψουν την αϋπνία τους με μια κάμερα.