• Crash

    Η Ελλάδα, η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που χρειάστηκε να λάβει μεγάλο δάνειο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να αποφύγει τη στάση πληρωμών του χρέους της, βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό.

    Η χώρα πασχίζει να ικανοποιήσει τις προϋποθέσεις που θέτουν οι δανειστές της, οι οποίοι απαιτούν περικοπές των δημόσιων δαπανών και εξάλειψη της διαφθοράς. Και, καθώς τα μέτρα γίνονται πιο σκληρά, αυξάνονται και τα ερωτήματα των Ελλήνων ως προς το ποιος ευθύνεται για την οικονομική κρίση. Ήταν το κράτος πρόνοιας υπερβολικά γενναιόδωρο; Οφείλεται απλά στο ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και ανίκανοι; Φταίει για όλα η διαφθορά; Μήπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν μια οικονομική τρέλα; Και, από οικονομικής πλευράς, πρέπει η Ελλάδα να ακολουθήσει τις οδηγίες του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και να δεχτεί το δάνειο, ή να εγκαταλείψει μια για πάντα το ευρώ;

    Δύο πράγματα είναι σίγουρα. Από οικονομικής άποψης, η μετάβαση είναι επώδυνη και θα χρειαστούν κάποια χρόνια για να φανεί κάποιο όφελος. Ωστόσο, όσοι βιώνουν την περικοπή των συντάξεων και των μισθών τους, ως συνέπεια του δανεισμού και πασχίζουν να βγάλουν μήνα δε διαθέτουν αυτό το χρονικό περιθώριο.

    Από πολιτικής άποψης, η κρίση έχει κάνει τους Έλληνες να χάσουν κάθε εμπιστοσύνη στους πολιτικούς, τους οποίους κατηγορούν, συχνά αδιακρίτως, για κλοπή δημοσίου χρήματος, δωροδοκία και φοροδιαφυγή.

    Η διαφθορά μοιάζει να διαποτίζει κάθε επίπεδο της ζωής στη χώρα και οι Έλληνες φημίζεται πως αντέχουν στις αλλαγές. Αυτή η νέα δοκιμασία αντοχής, όμως, θα μπορούσε να έχει υψηλό αντίτιμο: πόσοι από τους νέους της χώρας θα την εγκαταλείψουν σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών; Σε τι κατάσταση θα βρίσκονται οι Έλληνες όταν η κρίση θα έχει ξεπεραστεί;

  • Kickstarters

    Η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα επιχειρηματιών. Η χώρα των οργισμένων αντικαπιταλιστικών διαμαρτυριών, όπου η περιουσία μοιάζει να είναι υπόθεση λίγων οικογενειών και ο πλούτος συνδέεται με τη διαφθορά, δε βλέπει με καλό μάτι όσους προθυμοποιούνται να διαθέσουν την ενέργεια και το χρήμα τους για να δημιουργήσουν νέες εταιρείες και να βγάλουν κέρδος από αυτές.

    Έχουμε συνηθίσει να ακούμε ιστορίες Ελλήνων που πέτυχαν στο εξωτερικό… και παρέμειναν στο εξωτερικό. Αυτό αποδεικνύει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι οι Έλληνες είναι εξίσου ικανοί να πετύχουν όσο και οποιοσδήποτε άλλος. Δεύτερον, ότι ίσως το πρόβλημα να βρίσκεται εν οίκω. Ο μόνος τρόπος για να βγει η Ελλάδα από την παρούσα οικονομική κρίση είναι μέσα από μια μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, καινοτομία και ώθηση. Ωστόσο, η καινοτομία δεν απορρέει μόνο από τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας ή το λογισμικό, αλλά, μερικές φορές, και από το να διοχετεύσουμε τη φροντίδα μας και τη γνώση μας σε ό,τι μας περιβάλλει. Με αυτόν τον τρόπο, το παλιό μπορεί να αποδειχτεί καινούργιο.

    Εδώ και αιώνες, στο παλιό και βραχώδες έδαφος της Ελλάδας φυτρώνουν ελαιόδεντρα. Η Gaea είναι μία νέα εταιρεία που ανοίγει δρόμο στις διεθνείς αγορές, παρέχοντας τα καλύτερα προϊόντα ελιάς που έχει να προσφέρει η Ελλάδα.

    Ίσως, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, τα αγροτικά προϊόντα να μην εκφράζουν τις φανταχτερές, ταχύρυθμες και γεμάτες αίγλη εικόνες που σχετίζονται με την οικονομία του 21ου αιώνα, ωστόσο η μοναδική τους γεύση σαγηνεύει όλο τον πλανήτη.

    Η ουσία βρίσκεται στην ποιότητα.

    Oρισμένοι, όμως, άνθρωποι με πλήθος ευκαιριών στο εξωτερικό και πίστη στα οφέλη των ιδιωτικών εταιρειών είναι διατεθειμένοι να μείνουν. Ίσως να διακινδυνεύουν την αποτυχία, ωστόσο το κέρδος του να ζήσουν, να προκόψουν και να χτίσουν κάτι στην Ελλάδα αξίζει το ρίσκο. Ο Πάνος Πετρόπουλος το πέτυχε. Αυτός και ο συνέταιρός του πούλησαν την εφαρμογή Blind Type στο Google. Το ταξίδι τους από την Αθήνα στη Silicon Valley δεν ήταν συνηθισμένο. Ούτε και εύκολο. Το σύνθημα τους; «Αν μία χώρα χάσει τους πιο νέους και έξυπνους, πώς υποτίθεται ότι θα καταφέρει να προοδεύσει;»

  • Καλοι Γείτονες

    To Kαστελόριζο ή Μεγίστη είναι ένα μικρό ακριτικό νησί του Ανατολικού Αιγαίου, λιγότερο από ενάμισι ναυτικό μίλι από τις ακτές της Τουρκίας και 72 ναυτικά μίλια ανατολικά της Ρόδου. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με επίσημες απογραφές, είναι κάτω από 500 άτομα.

    Η ιστορία του νησιού φτάνει μέχρι και την προϊστορική εποχή, για την οποία υπάρχουν δείγματα ανεπτυγμένου πολιτισμού. Κατά τον Μεσαίωνα, αφού καταλήφθηκε από τους Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου, έγινε τόπος εξορίας. Εκείνη την περίοδο μετονομάστηκε σε ''Καστελόριζο'', παραφθορά του ιταλικού ''Κόκκινο Κάστρο''. Καθώς το Καστελόριζο περιήλθε υπό τουρκική κατοχή, σταδιακά γνώρισε σημαντική άνθιση στην εμπορική ναυτιλία. Μετά την Επανάσταση, το νησί υπήρξε διαφιλονικούμενο μεταξύ Γάλλων, Ιταλών και Άγγλων μέχρι την τελική ένωση με την Ελλάδα το 1947, μετά από πολλές λεηλασίες, μαζικές μεταναστεύσεις των κατοίκων αλλά και επιστροφές.

    Σήμερα, το νησί βρίσκεται πάλι σε επίμαχη θέση στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς τα ζητήματα των παραβιάσεων των εναέριων και ναυτικών συνόρων και του καθορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο οριακό αυτό σημείο του Αιγαίου δημιουργούν ένα κλίμα προκλήσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και την ανάγκη για διευθέτηση των διαφορών. Το Καστελόριζο, αιώνιο σύμβολο της Ελλάδας που συναντιέται με άλλους πολιτισμούς, αποτελεί πάλι το σημείο αναφοράς για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων με την Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα οι κάτοικοί του διαφυλάσσουν ακόμα την μακρόχρονη ιστορία του.