Kόκκινα Φανάρια: Γυναίκες προς Πώληση

Η πορνεία έχει συνδεθεί στενά με τη σωματεμπορία. Το παράνομο εμπόριο ανθρώπων με στόχο τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση, γνωστό ως σωματεμπορία ή trafficking, είναι η σημερινή μορφή της δουλείας. Στην Ελλάδα, το εμπόριο γυναικών αποτελεί μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση για παράνομα δίκτυα που ενθαρρύνουν γυναίκες, ιδίως μετανάστριες, να ταξιδέψουν σε μία χώρα ώστε να τις κρατήσουν αιχμάλωτες. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι σκληροί, οι γυναίκες εξωθούνται στην πορνεία ή τη βιομηχανία του σεξ από σωματέμπορους μέσα από ψεύτικες υποσχέσεις, σωματική κακοποίηση ή διάφορες μορφές εκβιασμού.

αθώς η Ελλάδα αποτελεί σταυροδρόμι ηπείρων, φτάνουν σε αυτή γυναίκες-θύματα της σωματεμπορίας από πολλά διαφορετικά μέρη, όπως είναι η Αφρική, η Ασία ή η Ανατολική Ευρώπη. Αβοήθητα κορίτσια παγιδεύονται στην Αθήνα ή σε πόλεις της επαρχίας με ελάχιστες ελπίδες διαφυγής. Αν και υπάρχουν πολλές οργανώσεις που ασχολούνται με αυτό το φαινόμενο, είτε υποστηρίζοντας τα σωματικά και ψυχολογικά τραυματισμένα κορίτσια, είτε καταδιώκοντας τους διακινητές τους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρουν και οι πελάτες αυτής της βιομηχανίας. Διαπιστώνουμε ότι το ζήτημα της διακίνησης γυναικών που βρίσκονται σε μία ευάλωτη θέση βρίσκεται, ίσως, πολύ πιο κοντά σ' εμάς απ' ό,τι θα τολμούσαμε να σκεφτούμε.

Free Smoking

Το κάπνισμα είναι μία συνήθεια που οι άνθρωποι βρίσκουν εξίσου απολαυστική ή απεχθή. Στην Ελλάδα, εδώ και αιώνες, αποτελεί μια ένοχη απόλαυση, μια συνήθεια που συνδέεται άμεσα με τις παραδόσεις της χώρας και, ενδεχομένως, προσθέτει και μια νότα Ανατολής.

Αλλά τι συμβαίνει όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει ότι το κάπνισμα δεν επηρεάζει μόνο τους ενεργούς καπνιστές, αλλά και τους παθητικούς; Έχει αποδειχθεί ότι το κάπνισμα προκαλεί σοβαρές ασθένειες, όπως καρκίνο.

Τον Ιούλιο του 2009 εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, για πρώτη φορά ένας νόμος που επέβαλε κάποιους περιορισμούς στο κάπνισμα, αλλά πέρασε ουσιαστικά απαρατήρητος. Την 1η Σεπτέμβρη του 2010 επιβλήθηκε και πάλι νόμος, απαγορεύοντας ολοκληρωτικά το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους. Ωστόσο, στην Ελλάδα, όπως και στην Ισπανία, μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών νυχτερινών μαγαζιών και εστιατορίων επέλεξαν να τον αγνοήσουν, ισχυριζόμενοι ότι οι επιχειρήσεις τους βλάπτονται από αυτήν την απαγόρευση, εν καιρώ κρίσης, αλλά και ότι το κάπνισμα είναι ένα δικαίωμα που δεν πρέπει να παραβιαστεί.

Τώρα, έχει ξεκινήσει μία 'καυτή' συζήτηση ανάμεσα σε καπνιστές και μη καπνιστές, προκαλώντας άλλη μία διαμάχη που προβληματίζει τους κατοίκους της χώρας και καθιστά τους νόμους ευάλωτους και αδύναμους.

Πεδίο Μάχης

Μέχρι τη δεκαετία του 1960, ήταν μία από τις πιο όμορφες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας. Σήμερα, η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, με την επιβλητική ορθόδοξη εκκλησία, έχει μετατραπεί, ανεπίσημα, σε εμπόλεμη ζώνη, για κάποιους Έλληνες που μάχονται εναντίον του, ραγδαία αυξανόμενου, πληθυσμού μεταναστών, και σε μια γειτονιά όπου κατοικούν η φτώχεια και η βία.

Κατά τη δεκαετία του ΄90, πολλοί μετανάστες, νόμιμοι και παράνομοι, συγκεντρώθηκαν σε αυτήν την περιοχή αναζητώντας φθηνά καταλύματα. Με το πέρασμα των χρόνων ο αριθμός των μεταναστών συνέχισε να αυξάνεται - πολλοί από αυτούς κοιμούνταν γύρω από την πλατεία ή καταλάμβαναν εγκαταλελειμμένα κτίρια. Οι Έλληνες άρχισαν να δυσανασχετούν με την παρουσία τους και ξέσπασαν συγκρούσεις. Το 2008, μερίδα κατοίκων της περιοχής, με την υποστήριξη ακροδεξιών ομάδων, αποφάσισαν πως, αν το κράτος ήταν απρόθυμο να κάνει κάτι, θα αναλάμβαναν οι ίδοι δράση. Ξεκίνησαν περιπολίες, στη διάρκεια των οποίων πολίτες χρησιμοποιώντας τη βία, απομάκρυναν τους μετανάστες. Το μήνυμα που έστειλαν στους ξένους ήταν ηχηρό και ξεκάθαρο: δεν τους θέλουμε.

Τα δύο τελευταία χρόνια, τα κάποτε σποραδικά περιστατικά, έγιναν συχνά και ιδιαίτερα βίαια.. Οι δρόμοι γύρω από την πλατεία δεν είναι πλέον ασφαλείς για σκουρόχρωμους ανθρώπους.

Το μίσος έχει ριζώσει βαθιά και οι αντικρουόμενες πλευρές έχουν ταμπουρωθεί σε μια ανυποχώρητη θέση χωρίς διέξοδο.